Deze week stond voor mij in het teken van het verzamelen van mijn schilderijen, zodat van alle voltooide schilderijen een foto gemaakt kon worden voor deze website.
De stapel bestond uiteindelijk uit 17 schilderijen. Tien van deze schilderijen maakte ik in de afgelopen twee maanden, de andere zeven in de vijf jaar daarvoor. Ben ik zoveel sneller en productiever geworden? Heb ik zoveel meer tijd om te schilderen? Wat verklaart deze gestegen productiviteit?
Nee, ik ben niet veel sneller geworden, en nee, ik schilder niet zoveel meer uren. Want als ik in mijn atelier kijk, tel ik 55 (!) schilderijen gemaakt in de afgelopen vijf jaar die nog niet af zijn.
Dat ik zoveel schilderijen heb die nog niet af zijn, heeft meerdere oorzaken. Allereerst is het voltooien van een schilderij een kunst apart. Zeker voor iemand die perfectionistisch is, kan dit heel lastig zijn. Er is altijd wel iets te verbeteren, hoe kun je dan zeggen dat iets voltooid is?
Het is belangrijk om te blijven kijken naar je schilderij. Het liefst zonder jouw innerlijke criticus op je schouder, die ziet altijd wel iets wat niet goed is. Vraag jezelf af welk gevoel je krijgt bij het schilderij en of dit is wat je wilt overbrengen. Ziet het eruit als een compleet plaatje?
Ook als het je wel lukt om te stoppen en overtuigd bent dat een schilderij af is, kun je maanden later ineens beseffen dat je het niet meer mooi vindt. Je hebt er regelmatig naar gekeken en je ziet dingen die je nu anders zou doen. Het is dan jouw eigen keuze om te bepalen of je het schilderij zo houdt of nog aanpast.
Zo gaat het met mij dus ook: ik weet niet altijd wanneer een schilderij af is. Sommige schilderijen bestaan uit wel 10 tot 12 lagen en zijn misschien nooit af. Vaak komt dit door perfectionisme en ben ik kritischer dan nodig. Ook heb ik meerdere schilderijen weer van mijn muur afgehaald om ze daarna compleet te veranderen.
Eerst was ik een beetje verdrietig toen ik besefte hoe weinig schilderijen af zijn. Het gaf me het gevoel dat ik niet goed bezig ben en niet goed genoeg als schilder. Maar hiermee leg ik de focus totaal op het eindproduct: alleen als het af is, telt het mee als inspanning, als een prestatie. Nu kan ik trots zijn op de hoeveelheid schilderijen die ik heb gemaakt, of waar ik mee bezig ben. 72 schilderijen is niet niets!